Twee jaar later

De stank van verbrande lichaamscellen dringt mij neus binnen. Dat zijn mijn lichaamcellen, die in rook opgaan. Terwijl twee mannen toekijken, is een computergestuurde laser druk in de weer om stukken van mij weg te branden. Pijn doet het niet, maar die stank, die is niet te harden.

Nu lijkt dit een alinea uit een horrorverhaal, maar niets is minder waar. En ook is het niet een poging om project 'Minder Matthijs' in een hogere versnelling te krijgen. Nee, dit is een flashback.

Vandaag is het precies 2 jaar geleden dat ik mijn ogen heb laten laseren. Een mooi moment om eens terug te kijken.

Het tijdperk als brildrager, dat 25 jaar duurde, moest maar eens afgesloten worden. Na een weekje klieren met lenzen wist ik dat dit zeker geen alternatief zou zijn. Ik mocht ze maar maximaal 12 uur per dag in, wat niet echt opschiet als je dag 18 uur duurt. Dan ben je gewoon een part-time brildrager en dat is eigenlijk nog veel erger. En dan heb ik het nog niet eens over het alsmaar meesjouwen van een lenzendoosje, geklier met vloeistoffen. Nee, dan nog liever blijven rondlopen met een bril.

Maar gelukkig bestaat er ook nog zoiets als je ogen laten laseren. Daar hing wel een prijskaartje van 2000 euro per oog aan, maar ik had de mazzel dat ik maar 2 ogen heb, dus dat was nog te overzien. De ingreep zelf duurde maar een paar minuten, na een voorbereiding van drie kwartier en een 2 uur durend vooronderzoek, een paar weken eerder.

Na een paar dagen pijn en ongemak begon het herstel en een week later reed ik alweer auto en was ik weer aan het werk. Bij de controlemeeting, 3 maand na de ingreep, bleek dat mijn gezichtsvermogen weer op 120% zat, wat het ook was toen ik nog een brildrager was. Maar nu dus zonder twee kunstofglazen in een titaniumframe, rustend op mijn neus.

Maar er waren ook enige bijeffecten. Het eerste half jaar moest ik regelmatig bij, het wakker worden, met twee vingers m'n ogen opentrekken, omdat m'n oogleden aan elkaar geplakt zaten. Even een paar keer knipperen met m'n ogen en het voelde allemaal weer goed aan, dus het was slechts een klein ongemak. Ook heb ik een paar lichte ooginfecties gehad, die vanzelf over gingen, maar wat toch iets was waar ik eerder nooit last van had. Beide problemen zijn inmiddels al zeker een jaar niet meer voorgekomen en ik kan dan ook niet anders concluderen dat de hele ingreep een volledige succes is geweest.

Inmiddels is de prijs van een ooglaserbehandeling al weer behoorlijk gezakt en zal het dus voor steeds meer mensen een optie worden. Drie adviezen:

• Doe veel vooronderzoek, lees over de ervaringen van anderen en weet welke behandelmethodes er zijn en wat de voor en nadelen zijn, voordat je ook maar een voet zet in de ooglaserkliniek.


• Ga voor de beste en niet voor de goedkoopste. Met je ogen neem je geen (onnodige) risico's, dus een paar honderd euro besparen is misschien niet zo'n goede keuze.


• Kies voor de behandeling met het beste resultaat en niet met het snelste resultaat. Dus ga voor Lasek i.p.v. Lasik. En als je wilt weten waarom, zie advies nummer 1. :-)

Ik onderging mijn ooglaserbehandeling (lasek) bij VisionClinics, die in een recent artikel van de Consumentenbond wederom bij de beste van Nederland behoorde.